This is a text inspired by a recent tango collaboration. I am not a writer, but I suppose I can still dare to share this with you. (english below)
ΓΕΝΑΡΗΣ.
Μια αποτύπωση του tango σε κίνηση και σε στάση.
Του tango, που είμαστε εσύ κι εγώ.
Του tango, που είναι όλα τα «εσύ» μαζί με όλα τα «εγώ».
Του tango, που βρίσκεται σε όλες τις στιγμές πριν και μετά το χορό. Που τρυπώνει μέσα στην καθημερινότητα, στην αναπόληση του άλλου. Στην προσμονή και στην εκπλήρωση. Που είναι ένας τρόπος να είσαι μόνος, αλλά και να είσαι μαζί. Που είναι χίλιες διαδρομές σε αμέτρητα μονοπάτια που δεν υπάρχουν ακόμα, και σε πολύβουες λεωφόρους που έχουν κιόλας κουραστεί.
Το tango. Η δίψα να αγγίξεις, να μιλήσεις, να χαϊδέψεις, το δέρμα, τα μαλλιά, τους καρπούς, τα βλέφαρα, τον αυχένα, την ψυχή. Και η απουσία. Η μοναχικότητα και η μοναξιά. Η συνάντηση που συνέβη και εκείνη που δε συνέβη ποτέ. Η συνάντηση με εσένα μέσα από τα ίδια τα μάτια σου και η συνάντηση με εσένα μέσα στη θάλασσα του άλλου. Η επιθυμία. Ισχυρή σαν άγριο κύμα ωκεανού, και η επιβολή, και η λατρεία, ο φόβος και ο πόθος. Που τον συναντάς κι εκείνον μέσα στη σκέψη σου και στην όψη του άλλου, που αλλάζει σχήμα, ρέει, μεταμορφώνεται. Και η οργή, και ο θυμός, και η λαχτάρα, και η συντροφιά , κι άλλα σχήματα που παίρνει ο κόσμος. Και η ανάσα. Η ανάσα που κυλά έξω από το «εγώ» και χύνεται μέσα στο «εσύ», κι αλλάζει ρότα, και σχήμα, και γεύση. Και σχηματίζεται η γεύση του μαζί, και κάπως συμβαίνει, και στο tango χωράνε όλες οι γεύσεις, όλες οι μυρωδιές του κόσμου.
Οι μυρωδιές, οι λέξεις, οι συνήθειες και άλλες μαγείες του εγώ και του εσύ.
English:
Tango is you and me.
Tango is every “you” together with every “me”.
Tango lies inside all the moments before and after dancing. Tango sneaks into your everyday routine, and in your reminiscence of the other. In the expectation and the fulfillment. Tango is a way to be alone, but also a way to be together. Tango is a thousand routes on countless paths that have yet to be discovered, on noisy avenues, tired already.
Tango. The thirst to touch, to talk, to caress, the skin, the hair, the wrists, the eyelids, the back of the neck, the soul. And the absence. The aloneness and the loneliness. The meeting that happened and the meeting that never did. You, meeting you, through your own eyes, and you, meeting you, inside the sea of someone else. The desire. Powerful like a fierce ocean wave, and the imposition, the adoration, the fear, the lust. The lust that you also meet in your own thought and in the look of the other, changing shape, flowing, transforming. And the rage, the anger, the craving, and the companionship, and more shapes of the world. And the breath. The breath that rolls out of the “me” and pours into the “you”, and changes direction, and form, and taste. And so forms the taste of together, and so it happens, that in tango there is space for all the tastes, for all the smells of the world.
The smells, the words, the habits, and other magic acts of you and me.
Special thanks to my tango and life partner, Theodore.